SSS Sınıfı İntihar Avcısı Bölüm 122

Kodeks Library

Çevirmen – Deniz

Gongja’nın en sevdiği yetenek, Yüz Hayalet Çağrısı.

+

[Yüz Hayalet Çağrısı]

Sınıf: SSS

Etki: Öldürdüğünüz kişileri tekrardan hayata getirmenizi sağlar. Ölüler gerçek yaşamlarından kalma yeteneklerini yitirseler de isteğiniz üzerine anılarını ve görünümlerini koruyabilirler.

※Yetenek haftada bir kez kullanılabilir.

+

Yetenek açıklamasında önemli bir kısım bulunuyor.

[Ölüler isteğiniz üzerine anılarını ve görünümlerini koruyabilirler.]

Başka bir deyişle, Gongja istemediği sürece hepsi sıradan canavarlar olarak çağrılır.

Tıpkı şu anki gibi.

-Guoohh!

Gongja’nın askerleri etrafa yayıldı. Beş bin tane iskelet. Gongja onları uzun zamandır görmüyor olsa da hâlinden memnun değildi. Şimdiye kadarki ölümlerinin kanıtı değil miydi bunlar?

Yine de onlara ihtiyacım var.

[Ebedi Mutluluk Piskoposu]’nun havarileri şarkı söyleyerek Gongja ve diğerlerinin etrafını sardı.

-La. Lala. La.

-Lala.

Söyledikleri şarkı, dinleyenleri mutlu anılarına gömen türdendi. Zihinsel eğitim almış savaşçılar için bile başa çıkması zor bir saldırıydı bu. Düğün salonundaki İlahi Şeytan Tarikatı üyeleri bununla başa çıkamamıştı.

Fakat…

-Guoohh!

İskeletler etkilenmeden ilerlemeye devam etti.

Beş bin iskelet, milyonlarca düşmana karşı savaşacaktı. Cesur veya zihinsel saldırılara karşı bağışık olduklarından ötürü değildi bu.

“Ah, anladım…” dedi Kılıç İmparatoru.

“Hiçbir anıları olmadığı için zihinsel saldırıdan etkilenmiyorlar.”

Doğru düşünmüştü.

[Ebedi Mutluluk Piskoposu]’nun  havarilerinin söylediği şarkılar güçlüydü. Fakat güçleri yalnızca anı sahibi olan kişilere etki ediyordu. Hiçbir anısı olmayan varlıklar için söyledikleri şeyin sıradan şarkılardan farkı yoktu.

-La…

-Kieek!

Ve sıradan şarkılar onları etkilemiyordu.

İskeletler hançerlerini, dişlerini ve ellerini kullanarak havarileri birbiri ardına katletmeye başladı.

“Arh…”

Yukarıdan olanları izleyen Takımyıldızı dudağını ısırdı. Dört bir yanda havarilerin şarkısı yankılanıyor olsa da Takımyıldızı’nın sözleri Gongja’ya ulaşıyordu. Direkt beynine yönlendiriliyor olmalıydı.

“İşe yaramazlar!.. Sayılarla başa çıkamayacaksınız!”

Gongja durumu kabullendi.

“Haklısın. Dediğin gibi olacak.”

Havariler fiziksel saldırı gücüne sahip olmasalar da sayıları çok fazlaydı. [Ebedi Mutluluk Piskoposu]’nun bu kadar kendinden emin bir şekilde saldırmasının sebebi buydu.

“Ama seninle nasıl savaşacağımızı çoktan gösterdin.” dedi Gongja.

“Ha?” diye tepki verdi Takımyıldızı.

Gongja’nın dudaklarını okumuş olmalıydı.

“Sayıları o kadar da önemli değil. Her ordunun bir zayıflığı vardır. Acı nedir bilmediğini ve yalnızca mutluluk yaydığını öğrendiğim an–”

İskeletler kalabalığın altında eziliyordu. Fakat henüz yanilmemişlerdi. Bir iki dakika kadar daha dayanabilirlerdi. Gongja’nın da bu kadar kısa bir süreye ihtiyacı vardı.

“–Seni nasıl yeneceğimi anladım.”

Gongja kılıcını sıkıca tuttu.

“Kara Ejderha Cadısı.”

“Yüksek sesle konuş! Şarkı yüzünden duyamıyorum!”

“Pekâlâ. Aynaları çıkar lütfen.”

Gongja aura kullanarak sesini yükseltmişti. Kara Ejderha Cadısı Gongja’nın yanında durdu. Etraflarına çoktan altı tane ayna yaymıştı.

“Bunlarla ne yapmamı istiyorsun ki?” diye sordu Kara Ejderha Cadısı.

“[Güz Yağmuru Şeytan Kralı]’na karşı savaştığımız günü hatırlıyor musun? Şeytan Kral lazer ateşlediğinde aynalarınla birkaç defa yansıtarak zayıflatmıştın. Aynı zamanda saldırılarımızı da güçlendirmiştin. Bu sefer de aynısını yapacağız.” dedi Gongja.

Kara Ejderha Cadısı Gongja’nın amacını anlamıştı.

“Auranı lazer gibi ateşlemek mi istiyorsun? [Güz Yağmuru Şeytan Kralı] gibi birçok lazer üretebilir misin? Yeteri kadar güçlü olmazsa aynalarımdan yansıması bir şeyi değiştirmeyecektir.”

“Endişelenme. Yapabildiğin kadar geniş yap lütfen.”

“Aklından ne geçiyor bilmiyorum ama… deneyelim bakalım.”

Aynalar havalandı. Kuzey, güney, doğu ve batı yönlerine açılmışlardı. Bir aynanın üzerine ışık geldiğinde anında diğer aynalara yansıyarak her tarafı kaplıyordu.

“Bu kadarı yeterli olur.”

Gongja başını salladı ve aurasını kılıcına aktardı. Kan kırmızısı aura, kılıcın kabzasından ucuna doğru tırmanıyordu.

“Preta kadar güçlü ilerleyemem, Ustam gibi dünyayı aydınlatamam ama…”

Havariler düşmanlarım,

Onlar ise müttefiklerim olsaydı…

Eşsiz bir yetenek kullanabilirdim.

[Kılıcımı yalnızca açlık ile savursam ne olurdu?]

[Hiç açlık çekmemiş birini tek hamlede kesebilirdin.]

[Yani Ortodoks Birliği’nin yarısına karşı tek bir teknikle savaşabilirdin.]

Yalnızca “mutluluğu” bilen havariler bana asla kafa tutamaz.

Gongja Kara Ejderha Cadısı’nın kaldırdığı aynalardan birine doğru kılıcını savurdu.

İlahi Şeytan Sanatı.

İlk Form.

Açlığın Kılıcı.

***

Kodeks Library

Çevirmen – Deniz

***

Şeytani semaların açlığı, kırmızı bir aurayla her yeri kaplamıştı. Şeytani sanat aynalardan altı kez sekti. Her seferinde bulundukları alanı ikiye bölmüştü.

Gongja’nın saldırı İlahi Şeytan’a kıyasla aşırı zayıftı. Fakat Mutluluk Havarileri üzerlerinden geçen aura yüzünden yok oluyordu.

“Ha?!”

Takımyıldızı savaş alanına şaşkınlıkla bakıyordu.

Şaşırması normaldi tabii. Binlerce, belki de on binlerce havarisi tek saldırıda yok olmuştu. Kısa süre öncesine kadar havarilerle dolu olan bölge, kırmızı aura bulunan yerlerinde çoraklaşmıştı.

“Kara Ejderha Cadısı! Sıradaki dalgaya hazırlan!”

Gongja’nın tek saldırıyla tatmin olması mümkün değildi.

“Aynaları döndürmeye devam et lütfen!”

“A-Anladım… Takımyıldızı’nın havarileriyle senin dövüş sanatların birbirinin tam zıttı!”

Kara Ejderha Cadısı şaşkın olsa da aynalarını düzenledi. Gongja’nın saldırısının düşmanları tek seferde sileceğini anlamıştı. Bu yüzden saldırıyı olabildiğince yaymalıydı.

“Saldırmaya devam et, Ölüm Kralı! Ben aynaları hallederim!”

Kara Ejderha Cadısı neye önem vermesi gerektiğini anında anlayıp harekete geçmişti.

-Kyaakk!

Gongja Kara Ejderha Cadısı’nın sözüne güvenip tekrar saldırdı. Alışkın olduğu bir dövüş sanatını öylece kullanmasına rağmen on binlerce düşmanı yok edebiliyordu. Kule sıralamasında ikinci ve üçüncü olan Kara Ejderha Cadısı ile Gongja’nın birleşimi, Takımyıldızı’nın ordusunu yok ediyordu.

“Ahaha! Çok iyi!” diyerek güldü Engizitör.

Gongja ve diğerlerini zihinsel saldırılardan korumak için Kutsal Teknik kullanıyordu.

“E-Elinizi çabuk tutun! Acil durum sermayelerimin iki tanesi tükendi bile!” dedi Kontes.

Engizitör’ü desteklemek için birikimlerinden feragat ediyordu.

“Viper! Düşmanların boşluğuyla ilgilen!” dedi Kutsal Şövalye. Tüm savaş alanını gözlemlerken bir yandan emir veriyordu.

“Tamam be! Şeytani İhtilaf tüm şöhreti kendine alıyor zaten…”

İskeletlerin durduramadığı düşmanlarla Viper ilgileniyordu.

“Yapabiliriz.”

Altı kişi olsalar da…

“Beraber çalışırsak yenilmez oluruz!”

Bütün bir dünyanın ordusuyla başa çıkabiliyorlardı.

“Bakın.”

Kule’nin yerlileri meydanda toplanmış, altı kişiden oluşan askeri güçlerini seyrediyor olmalılardı. Bir kısmı yaşananları kaydedip dış dünya ile paylaşacaktı.

Altı kişi, bir milyon havariye karşı.

“Bakın!”

Şahit olun. Kule’nin içerisinde hiçbir şeyin imkansız olmadığını görün. Dikkatle izleyin ve… umutlanın.

“Siz var ya…”

Takımyıldızı yüzünü buruşturdu.

“Ne cüretle oluşturduğum ütopyayı işgal edersiniz?! Bu dünyada mutsuz anılara yer yok!”

Takımyıldızı elini savurdu. Bir tür hologram havalanmış, bu dünyada yaşayan havarileri gösteriyordu.

-Lala.

-La.

Havariler evlerde yaşamazdı. Şehir inşa etmelerine gerek yoktu. Açlık nedir bilmezlerdi. Yaşamak için topraktan erzak çıkarmalarına gerek yoktu. Her zaman her yerde mutlu mutlu şarkılarını söylüyorlardı.

-Kyaaahh!

Fakat bu dünyanın merkezinde kalbine bir kılıç saplanmış masum bir çocuk vardı.

-Aaaahhh!

Masum çocuğun çığlıklarının nasıl güce dönüştürüldüğü bilinmiyordu. Kalbindeki kılıç, bu dünyanın kurallarını oluşturuyor olmalıydı.

“Oluşturduğum dünya sizin çöplüğünüzden çok daha iyi!” diye bağırdı Takımyıldızı. Sesi kalbinde kılıç olan çocuğun çığlığını bile bastırmıştı.

“Bana ikiyüzlülük etmeyin, işgalciler! Lefanta Aegim’i sayısız dünya boyunca takip ettim. Hiçbiri çığlıksız kalmadı. Yüz binlerce, milyonlarca, on milyonlarca, hatta yüz milyonlarca çığlık!”

“Feda” isimli kılıç yakınıyordu.

“Fakat benim dünyamda tek bir çığlık var! Bir tanecik günah keçisi sayesinde havarilerim acı nedir bilmeden yaşamaya devam ediyor. Bir günah işleyerek yüz milyonlarca günahtan kurtuldum. Dünyamı yok etme hakkını kim veriyor size?!”

Gongja durumun farkına varmıştı. Takımyıldızı bu işi kafa yorarak, iyi niyetle yapmış olmalıydı.

Yol iyi niyetle döşenmişse, [Ebedi Mutluluk Piskoposu]’nun seçtiği cehennem buydu.

Bu dünya bir örnekten ibaret.

Kule’yi tırmanmaya devam ederken yüzleşeceğimiz zorlukların bundan bir farkı olmayacak. Yiyeceklerimiz, kaynaklarımız tükenecek. Kule’den sorumlu kişiler olarak birilerini feda etmemiz gerekecek.

“Hah!”

Takımyıldızı Gongja’nın sessizliğine gülmüştü.

“Boş konuşmayacak kadar bilincin varmış hâlâ. Cevap veremiyorsan kaybol! Seni asla yeni efendim olarak kabul etmeyeceğim!”

“Cevabım var.” dedi Gongja. Ardından ileri doğru bir adım attı.

“Cevap mı? Senin gibi birinden nasıl bir cevap gelebilir ki?”

Bir fedada bulunmanın yanlış olduğundan bahsedebilirdi. Fakat fikrini söylemesi yeterli değildi. Kişi yaşananları vücudunda hissetmeliydi. Yalnızca söyledikleri için sorumluluk alabilen kişilerin fikirleri dikkate alınırdı.

“Hepinizi öldüreceğim.”

“Ha?”

“Hepinizi öldürüp hayalete çevireceğim.”

Takımyıldızı Gongja’nın ne demek istediğini anlamamıştı.

“Ne zırvalıyorsun sen?..”

“Kılıcım tarafından öldürülen kişiler hayalet olarak tekrar çağrılır. İstersem sahip oldukları anıları korumalarını sağlayabilirim. Hepinizi öldürüp bu dünyaya yeniden çağıracağım.”

Gongja kılıcını kaldırdı.

“Mutlu bir şekilde yaşamanıza izin vereceğim. Acı çekmediğiniz, acının ne olduğunu hatırlamadığınız ve şimdiki gibi şarkı söylediğiniz bir dünya oluşturacağım.”

Takımyıldızı sessizliğini korudu.

“Hayaletlerin yaşamak için beslenmesine de gerek yok. İstediğin dünyayı sana vereceğim.” dedi Gongja.

Planı basitti. Milyonlarca havari öldürecekti. Ardından sahip oldukları anılarla beraber onları dünyaya yeniden çağıracaktı. Değişen bir şey olmayacaktı.

“Yalnızca senden bahsetmiyorum.”

Gongja Kule’nin yerlilerine bildiride bulundu.

“Kurtarılamayacak kötü insanlar, fikirleri değişmeyecek günahkârlar ve tekrar yaşamak istese de yaşayamayan ruhlar… Bundan böyle hepsini kendi ellerimle öldüreceğim.”

“Ha?..”

“Onları öldürüp yeteneğimi kullanarak dirilteceğim. Gölgeme bağlanmış olacaklar. Böylece sonsuza dek onlara sahip çıkabileceğim.”

Göklerde yankılanan şarkı bir anda durdu. Dünya sessizliğe bürünmüştü. Takımyıldızı şüpheli gözlerle Gongja’ya baktı.

“Yalan… Bir ölümlünün tüm bu ruhlarla başa çıkması mümkün değil…”

“Piskopos. Öve öve bitiremediğin ütopyayı ben de kurabilirim. Hem de kendi dünyamda tek bir çığlığa bile ihtiyaç duymadan.”

Kıyamet’e girmeden önce Kara Ejderha Cadısı’nın Gongja’ya sorduğu bir soru vardı.

“Kral olmaya hazır mısın?”

Tüm dünyalar cehennemden ibaretse, daha geniş bir cehennem olsam yeter.

“Benim cehennemim seninkinden daha iyi.”

Gongja’nın seçtiği yol buydu.

_____________________________________________________

Serilerden anında haberdar olmak için discord sunucumuza girebilirsiniz!
_____________________________________________________